Z tekstu dowiesz się:
Choroby nowotworowe – w tym rak piersi – są niestety coraz powszechniejszym problemem zdrowotnym. Według Krajowego Rejestru Nowotworów w 2010 r. w Polsce zanotowano 15,8 tys. zachorowań, w 2013 r. – ponad 17 tys., a obecnie jest to już co najmniej 19 tys. nowych przypadków co roku. Około 6 tys. pacjentek niestety umiera.
Nie ma jednej konkretnej przyczyny zachorowania na raka piersi. Jednym z czynników ryzyka jest z pewnością wiek – najwięcej przypadków schorzenia diagnozuje się wśród kobiet między 50. a 70. rokiem życia. Oprócz tego do czynników ryzyka rozwoju raka piersi zalicza się:
Warto sobie uświadomić, że nie każdy wykryty podczas samobadania czy badań profilaktycznych (USG, mammografia) guzek na piersi czy torbiel w piersi ma charakter nowotworowy. Oczywiście każdy z nich musi zostać poddany odpowiedniej diagnostyce, ale do objawów raka piersi bardzo wyraźnie sugerujących zmianę nowotworową zalicza się też:
W pierwszej kolejności diagnostyka raka piersi opiera się na wywiadzie z pacjentką, badaniu wzrokowym oraz palpacyjnym piersi i pachowych węzłów chłonnych, a także badaniach obrazowych – USG oraz mammografii. Pod kontrolą USG wykonuje się także biopsję guza, czyli pobranie fragmentów tkanki, które następnie trafiają do badania histopatologicznego. Pozwala ono jednoznacznie określić, czy zmiana ma charakter złośliwy.
Podstawową metodą leczenia raka piersi są operacje. W zależności od indywidualnego przypadku wykonuje się operacje oszczędzające pierś (wycięcie guza wraz z marginesem zdrowych tkanek oraz pachowymi węzłami chłonnymi) lub radykalne, czyli usunięcie całej piersi wraz z węzłami chłonnymi. W przypadku operacji oszczędzających pierś, zwłaszcza jeśli wystąpiły przerzuty do węzłów pachowych, kolejnym etapem leczenia bardzo często jest radioterapia. Jej celem jest m.in. zmniejszenie ryzyka nawrotu choroby.
U kobiet po radykalnej mastektomii coraz powszechniej wykonuje się operacje rekonstrukcji usuniętej piersi – przy pomocy tkanek własnych pacjentki i/lub wszczepianych protez. Dla wielu kobiet jest to możliwość odzyskania dobrego samopoczucia, ponownej akceptacji swojego ciała oraz ważny aspekt wpierający powrót do pełni zdrowia.
Warto pamiętać, że po każdej operacji raka piersi kobieta wymaga odpowiedniej rehabilitacji. Pozwala ona przyspieszyć powrót pełnej sprawności ręki oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia obrzęków limfatycznych.
Po zakończeniu leczenia konieczna jest oczywiście wtórna profilaktyka raka piersi, polegająca na regularnym wykonywaniu samobadania piersi, a także badań USG oraz mammografii. O konieczności przeprowadzania innych badań decyduje opiekujący się pacjentką onkolog.
O powodzeniu leczenia raka piersi decyduje przede wszystkim jego wczesne wykrycie. Warto więc pamiętać o wszystkich badaniach profilaktycznych oraz regularnym samobadaniu.