Z tekstu dowiesz się:
Otępienie starcze – czyli demencja – to zespół postępujących zaburzeń psychicznych występujących u seniorów najczęściej w przebiegu chorób mózgu o różnych przyczynach. Choroby otępienne, które objawiają się osłabieniem sprawności poznawczej pacjenta, zmianami osobowościowymi, emocjonalnymi oraz psychicznymi, to m.in. choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, choroba Picka, pląsawica Huntingtona, a także neuroborelioza, choroba Creutzfeldta-Jakoba czy hiponatremia.
Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia w przebiegu otępienia starczego dochodzi m.in. do zaburzeń pamięci, myślenia, orientacji oraz rozumienia. Pacjent nie ma przy tym z reguły zaburzeń świadomości.
Wśród typowych objawów otępienia starczego, które powinny skłonić do diagnostyki w kierunku chorób otępiennych, można wymienić:
Wyróżnia się kilka rodzajów otępienia starczego, które różnią od siebie m.in. umiejscowieniem zmian neurodegeneracyjnych w mózgu.
Jest to rodzaj otępienia rozwijający się w korowej części mózgu, spotykany przede wszystkim w chorobie Alzheimera. Cechuje się występowaniem zaburzeń pamięci świeżej, pogorszeniem zdolności rozumienia, zmianami osobowości oraz zaburzeniami wrażliwości emocjonalnej. U części chorych rozwijają się także zespoły depresyjne, które w pewnym stopniu maskują objawy otępienia starczego. W bardzo zaawansowanych stadiach choroby mogą się pojawiać urojenia.
W tym przypadku proces degeneracyjny rozwija się w płatach czołowych i/lub skroniowych. Do objawów chorób otępiennych tego rodzaju zaliczają się przede wszystkim zaburzenia osobowości, brak hamulców emocjonalnych, nadmierna obojętność albo wybuchowość, brak kontroli zachowania. Dodatkowo u pacjentów widoczne są postępujące zaburzenia mowy.
Rozwija się bardzo powoli. Obejmuje początkowo zmiany w obszarze funkcji wykonawczych, np. utratę zdolności planowania i zaburzenia myślenia abstrakcyjnego, później pojawiają się zaburzenia nastroju, włącznie z depresją. Oprócz zmian psychicznych widoczne są także zaburzenia fizyczne: wzmożone napięcie mięśniowe, zaburzenia chodu, spowolnienie ruchowe oraz trudności w połykaniu.
Jest dość problematyczne w diagnostyce, bo występują w nim zarówno typowe objawy demencji, jak i choroby Parkinsona. Pacjenci często borykają się z omamami słuchowymi i wzrokowymi, ale zaburzenia pamięci pojawiają się dość późno, przez co pacjenci długo zachowują zdolność wykonywania podstawowych czynności.
Niestety, bez względu na rodzaj otępienia starczego tych chorób nie można całkowicie wyleczyć. Współczesne metody terapeutyczne pozwalają jedynie hamować postęp choroby, zachowywać jak najdłużej samodzielność pacjenta oraz poprawiać jakość jego życia. Dużą rolę odgrywa tu oczywiście rodzina, której pomoc oraz troska pomagają seniorom radzić sobie z przykrymi objawami.
Źródła:
https://www.mp.pl/pacjent/neurologia/choroby/150100,otepienie