Z tekstu dowiesz się:
Według statystyk Krajowego Rejestru Nowotworów rak skóry stanowi około 6,8% zachorowań onkologicznych u mężczyzn i 7,5% u kobiet. W 2010 r. w naszym kraju zanotowano ponad 10 tys. nowych przypadków nowotworów skóry. Najwięcej zachorowań, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, notuje się po 80. roku życia, choć ryzyko wzrasta tak naprawdę już po 20. roku życia.
Istnieje kilka podstawowych rodzajów nowotworów skóry.
Jeśli chodzi o pierwsze objawy raka skóry, to w wielu przypadkach bywają one niecharakterystyczne, a pacjent nie podejrzewa nawet, że zmiana może mieć podłoże nowotworowe. Na co więc należy zwracać uwagę? Na każdą brodawkę, pieprzyk czy znamię, które ma dziwny, nieregularny kształt, widocznie powiększa swoje rozmiary, boli, swędzi, sączy się z niej wydzielina ropna lub krew. Objawy raka skóry może ostatecznie potwierdzić jedynie lekarz na podstawie wyników badań histopatologicznych. Dlatego obecności niepokojących zmian skórnych nie wolno lekceważyć!
Istnieje wiele czynników ryzyka raka skóry. Są wśród nich m.in. czynniki osobnicze, a konkretniej – I lub II fototyp urody. Częściej na nowotwory skóry chorują więc osoby o jasnej karnacji, włosach blond lub rudych, z licznymi piegami i niebieskimi oczami. Bez wątpienia duży wpływ na zachorowalność ma wiek – jak już wcześniej wspominaliśmy, najwięcej przypadków raka skóry notuje się u osób powyżej 80. roku życia.
Bardzo ważnym czynnikiem ryzyka nowotworów skóry jest promieniowanie słoneczne, a dokładniej – długotrwała ekspozycja ciała na jego działanie. Każdy senior na wakacjach przed letnim spacerem czy jakąkolwiek aktywnością na świeżym powietrzu powinien koniecznie pamiętać o zastosowaniu kremu z odpowiednim filtrem UV. Podczas upałów warto też ograniczyć przebywanie na słońcu od 11:00 do 18:00.
Wśród innych czynników ryzyka rozwoju raka skóry znajduje się również zakażenie wirusem HPV (brodawczak ludzki), kontakt z niektórymi substancjami chemicznymi (arsen, sadza, smoła), narażenie na długotrwały kontakt z promieniowaniem jonizującym, przewlekłe urazy skóry, procesy zapalne oraz blizny pooparzeniowe.
Leczenie raka skóry jest dobierane pod kątem indywidualnego stanu zdrowia pacjenta, rozmiaru zmian nowotworowych czy stopnia zezłośliwienia. Podstawą terapii w zdecydowanej większości przypadków jest wycięcie zmiany wraz z marginesem zdrowych tkanek. Może być przeprowadzone tradycyjną metodą chirurgiczną lub kriochirurgiczną. Ponadto w leczeniu raka skóry stosuje się m.in. terapię fotodynamiczną, lasery CO2, maści 5-fluorouracylowe oraz radioterapię.
Zobacz również, co robić, aby nie zachorować na raka.
Źródła:
https://www.wco.pl/zb/files/publication/657017.pdf
http://onkologia.org.pl/nowotwory-skory-c44/
https://www.mp.pl/pacjent/dermatologia/choroby/nowotwory_skory/74371,czerniak
https://www.mp.pl/pacjent/onkologia/chorobynowotworowe/165361,rak-plaskonablonkowy-skory