Choroby starcze – rehabilitacja i leczenie nietrzymania moczu. Sprawdź, na czym polegają
Nietrzymanie moczu to bardzo powszechna dolegliwość wśród osób starszych, częściej dotykająca kobiet niż mężczyzn. Chociaż nie jest bolesna, wywołuje duży dyskomfort i poczucie wstydu, a nawet sprawia, że seniorzy wycofują się z życia społecznego czy towarzyskiego. Na szczęście są sposoby, by uporać się z tym schorzeniem!
Z tekstu dowiesz się:
- jakie ćwiczenia na nietrzymanie moczu polecają fizjoterapeuci,
- jakie zabiegi niechirurgiczne pomagają w leczeniu tej dolegliwości,
- na czym polega farmakologiczne leczenie nietrzymania moczu,
- kiedy konieczna jest operacja na nietrzymanie moczu.
Nietrzymanie moczu, czyli inkontynencja, to niezależne od woli gubienie moczu. Wyróżnia się kilka jego rodzajów, w tym:
- wysiłkowe nietrzymanie moczu,
- naglące nietrzymanie moczu,
- mieszane nietrzymanie moczu,
- czynnościowe nietrzymanie moczu,
- całkowite nietrzymanie moczu.
Dolegliwość ta nie jest co prawda bolesna, ale powoduje duży dyskomfort, poczucie wstydu oraz kłopoty z normalnym funkcjonowaniem. Chory wycofuje się z życia społecznego czy towarzyskiego, obawiając się, że np. kichnięcie czy głośny śmiech spowoduje u niego mimowolny wyciek moczu.
W większości przypadków nietrzymanie moczu dotyczy kobiet. Mają na to wpływ przebyte porody, wysoka masa urodzeniowa dziecka (powyżej 4000 g), a także naturalne procesy starzenia się – po okresie menopauzy częstotliwość występowania nietrzymania moczu u kobiet wzrasta dwukrotnie, a to ze względu na zmniejszanie się poziomu estrogenu w organizmie, co skutkuje obniżeniem się cewki moczowej oraz jej skróceniem. Wśród czynników ryzyka znajdują się także otyłość, częste infekcje dróg moczowych oraz przewlekłe zaparcia.
Nietrzymanie moczu – ćwiczenia mięśni Kegla
Leczenie nietrzymania moczu w wielu przypadkach rozpoczyna się od zalecenia odpowiedniej rehabilitacji – bardzo skuteczne ćwiczenia na nietrzymanie moczu to m.in. systematyczny trening mięśni Kegla. Choć w pierwszej chwili może się to wydawać skomplikowane, polega on po prostu na zaciskaniu mięśni pochwy oraz odbytu na około 8-10 sekund i powtarzaniu tej czynności, zaczynając od 5 powtórzeń, dochodząc z upływem czasu do 25 powtórzeń. Cykl taki warto wykonać 2-3 razy dziennie. Ćwiczenia te wzmacniają i uelastyczniają mięśnie Kegla, zapobiegają opuszczaniu się narządów miednicy oraz wysiłkowemu nietrzymaniu moczu.
Nietrzymanie moczu – zabiegi fizjoterapeutyczne
Współczesna fizjoterapia obejmuje wiele skutecznych, bezpiecznych i mało inwazyjnych zabiegów na nietrzymanie moczu. W zależności od indywidualnych wskazań mogą to być np. masaż medyczny, pole magnetyczne czy elektroterapia. Specjalne masaże medyczne normalizują napięcie aparatu więzadłowego w okolicy pęcherza moczowego, przywracają prawidłowe krążenie krwi w okolicy pęcherza oraz poprawiają funkcjonowanie mięśni zwieraczy pęcherza. Zabiegi z zastosowaniem pola magnetycznego stymulują pracę zwieraczy pęcherza moczowego i pozytywnie wpływają na elastyczność tkanek cewki moczowej. Najlepsze efekty przynosi seria zabiegów mniej więcej 2 razy w tygodniu przez 5-8 tygodni.
Leczenie nietrzymania moczu może obejmować również elektroterapię, czyli drażnienie zakończeń nerwów czuciowych oraz wywoływanie skurczów mięśni przy pomocy prądu impulsowego. Zabiegi przywracają prawidłowe funkcjonowanie mięśni układu moczowego, poprawiają ich ukrwienie, mają również działanie przeciwbólowe, np. w przypadku bolesnych blizn poporodowych.
Zabiegi te wykonywane są w wielu przychodniach, klinikach i poradniach – z tego typu rehabilitacji w Ursusie mogą skorzystać również podopieczni Willi Łucja.
Nietrzymanie moczu – leczenie farmakologiczne
Jeśli istnieje taka konieczność, leczenie nietrzymania moczu obejmuje również stosowanie odpowiednich środków farmakologicznych. Najczęściej przepisywane leki na nietrzymanie moczu to m.in.:
- solifenacyna oraz tolterodyna ograniczające nadmierną kurczliwość mięśnia wypieracza (w przypadku naglącego nietrzymania moczu),
- duloksetyna, która zwiększa napięcie zwieracza zewnętrznego cewki (u pacjentów z wysiłkowym nietrzymaniem moczu).
Warto pamiętać, że leczenie farmakologiczne – ze względu na liczne skutki uboczne – jest jednak rzadko zalecane przez lekarzy.
Nietrzymanie moczu – operacja
Operacja na nietrzymanie moczu, wbrew stereotypowym opiniom, wcale nie musi być bardzo inwazyjna. Standardem współczesnego leczenia chirurgicznego są zabiegi polegające na wprowadzeniu pod cewkę moczową specjalnej taśmy, którą ją unosi, podpiera i łączy z pęcherzem. Jest to operacja mało inwazyjna i skuteczna, jednak wymagająca kilkutygodniowej rehabilitacji. Całkowite wyleczenie nietrzymania moczu uzyskuje się u około 80% pacjentek, a u kolejnych kilkunastu procent następuje znaczne zmniejszenie dolegliwości.
Alternatywą dla operacji są coraz szerzej stosowane zabiegi laserowe, podczas których efekt obkurczenia i wzmocnienia mięśni układu moczowo-płciowego uzyskuje się dzięki poddaniu ich działaniu energii emitowanej przez laser. Nietrzymanie moczu można więc skutecznie leczyć!
Źródła:
http://agro.icm.edu.pl/agro/element/bwmeta1.element.agro-c109acea-01cf-454d-8523-5280653d8aa9/c/405_fulltext402.pdf
http://www.pzp.umed.wroc.pl/pdf/2012/2/2/145.pdf
http://www.przeglad.amp.edu.pl/uploads/2016/1/81_1_46_2016.pdf
http://www.pielegniarstwo.ump.edu.pl/uploads/2012/4/190_4_46_2012.pdf
https://www.mp.pl/pacjent/nefrologia/lista/66667,nietrzymanie-moczu-leczenie-chirurgiczne
